Mnogi zanati su bačeni u zaborav. Jednostavno, prestala je potreba za njihovim postojanjem jer je industrijska proizvodnja preuzela primat nad ručnim radom. Ostalo je bogatstvo riječi.

Abadžija – majstor zanatlija koji od grubog sukna – abe šije seoska odjela i narodne nošnje.

Arakijadžija – ili kapar, bavi se izradom svih vrsta kapa, ali i tradicionalnih fesova. U Sarajevu postoje još od 16. vijeka.

Kaligrafi –  s pravom se smatraju ne samo zanatlijama, nego i umjetnicima. Kaligrafi su izrađivali natpise na papiru, drvetu, koži, metalu… Danas se izrađuju razni ukrasni predmeti sa kaligrafskim natpisima.

Bičakdžija – zanatlija koji izrađuje noževe

Gajtandžija – pravi užad, konopce, kanape, vrpce

Degirmendžija – mlinar

Zildžija – proizvodi zile tj. Predmete od mesinga – čirake, kantare, zvona…

Čibukdžija –  zanatlija koji pravi čibuke – lule za duvan

Mutabdžija – zanatlija koji se bavio tkanjem seoskih torbica od kozje dlake, u kojima su seljaci nosili hranu kad pođu da rade na njivi

Halač– zanatlija koji se bavi grebenanjem vune tj obrađivanjem vune prije nego što je spremna za upotrebu
Ćeramidžija – pravi ćeramide – cigle, crijep

Dževahirdžija – zanatlija koji proizvodi skupocjeni nakit, draguljar, juvelir

Darko Udovičić